مشکل استاندارد لوله کاغذی را می توان به دو جنبه تقسیم کرد، یکی استاندارد مواد خام لوله کاغذی است. در حال حاضر استانداردهای کاغذ بسته بندی هنوز وجود ندارد. به این فکر کنید که چقدر کاغذ می خریم و در انبار می گذاریم؟ همیشه موجودی بین 10 تا 20 میلیون یوان وجود دارد. چرا باید موجودی شرکت کاغذسازی را به کارگاه خود منتقل کنیم؟ دلیل اصلی این است که ما استاندارد استانداردی برای مواد اولیه نداریم. اگر کاربر بخواهد از آن استفاده کند، باید از چه نوع کاغذی برای تولید استفاده کنیم.

به این ترتیب ما کاملاً خریدار کاربران شده ایم و باید حجم زیادی از انواع کاغذ را احتکار کنیم و موجودی را اشغال کنیم و بر گردش سرمایه تأثیر بگذاریم. چگونه می توان این وضعیت را تغییر داد؟ در واقع مشتریان ما چیزی بیش از تولید کنندگان لوازم خانگی، مواد غذایی، دارو و سایر تولیدکنندگان نیستند. کشور باید استانداردهای مربوطه را برای استفاده از مواد بسته بندی تدوین کند. به عنوان مثال، در بسته بندی لوازم خانگی از انواع خاصی از مواد کاغذی استفاده می شود، بنابراین هنگام خرید کاغذ، تمرکز زیادی خواهیم داشت.

استانداردهای لوله کاغذی باید توسط خود شرکت های تولید لوله کاغذی در نظر گرفته شود و اجرا شود. انصافاً، اکنون ما کاملاً بدون استاندارد نیستیم، فقط کامل نیستیم. اکنون استانداردهای محصولات لوله کاغذی بسیار گیج کننده هستند. چند مشخصات مختلف برای یک لوله کاغذی چرخان ساده وجود دارد؟ لوله کاغذی محصولات صادراتی با توجه به اندازه ظرف چگونه باید طراحی شود و چه اندازه لوله کاغذی می تواند ظرف را پر کند؟

اما متاسفانه خیلی ها لوله کاغذی شرکت های داخلی لوله کاغذ راه راه این موضوع را به دقت بررسی نکرده اند. در واقع هزینه لجستیک یک هزینه اجتماعی است. اگر واقعاً بتوانیم راه حل مناسبی ارائه دهیم، کاربران راضی خواهند بود و سفارشات بدون رقابت کم قیمت به درب آنها می رسد. یک شرکت ژاپنی در شانگهای وجود دارد. مسئول بخش بسته بندی آن یک حرفه ای بسته بندی نیست، اما بسته بندی را برای شرکت طراحی مجدد کرده است که می تواند هر سال حداقل 2 میلیون یوان در هزینه های مواد و هزینه های لجستیک صرفه جویی کند.3